صفحه اختصاصی پرندیس خاوری (دختر رئیس بانک ملی‌ ایران) ازسایت دانشگاه تورنتو برداشته شد

پرندیس خاوری، دختر رئیس بانک ملی‌ اسلامی ایران، دانشجوی دکترأی ستاره شناسی‌ از دانشگاه تورنتو هست. ایمیل آدرس ایشان

khavari@astro.utoronto.ca

هست و شماره تلفن دفتر ایشان

(4169787123)

هست . استاد ایشان آقای چارلس دایر هست.

لینک پرندیس

http://www.astro.utoronto.ca/~khavari/

این صفحه صفحه اختصاصی پرندیس خاوری بود که عکس همراه با حجاب ایشان را نشان میدهد. اگر به گوگل بروید و سرچ کنید Parandis Khavari، لینک این صفحه به عنوان اولین نتیجه سرچ نمایش داده خواهد شد ولی‌ اگر روی لینک کلیک کنید، می‌بینید که این صفحه دیگر وجود ندارد.

ولی‌ اگر موس را بر روی لینک در گوگل بیاورید، گوگل همچنان متن قدیمی‌ صفحه را قبل از برداشتن آن به شما نمایش میدهد. اگر شما بر روی دکمه chached کلیک کنید، به صفحه cache می‌روید که اطلاعات بیشتری در مورد خانم پردیس خاوری به شما میدهد.

عکس‌های پایین به شما نشان میدهند که چطور میتوانید از این دانشجو بیشتر اطلاعات بگیرید

لینک استاد ایشان

http://www.math.scar.utoronto.ca/comsc/dyer.html

مدعیان دموکراسی، حداقل در فضای مجازی حق اظهار عقیده به مهاجرانی بدهند

واقعا متاسفم برای افراد کم تحمل خودمان که چون مهاجرانی یک کلمه گفته خامنه‌ای دزدی نکرده، میخواهند سرش را ببرند. بابا این آدم هم حق اظهار نظر داره یا نه؟ حالا چون برداشتش اینه که خامنه‌ای دزدی نکرده (که اتفاقاً من مخالف حرفش هم هستم)، این آدم شد سرباز خامنه‌ای , مزدور و عامل نفوذی حکومت؟ به جأی برچسب زدن و فحش دادن حرفش را نقد کنید و اینقدر زود عصبانی‌ و احساساتی‌ نشوید. من این را برای خودمان میگویم. ما وقتی‌ تحمل اظهار نظر مهاجرانی را نداریم، چطوری میتونیم مخالف خود را در یک جامعه آزاد تحمل کنیم؟ چرا واقعا ما تحمل مخالف را فقط به دیگران پیشنهاد می‌کنیم و نمیتوانیم بفهمیم که کسی‌ حتما نباید نظراتش موافق ما باشد.

من با اینکه با حرف‌های مهاجرانی مخالفم، با این توهین کردن و بر چسب زدن‌ها هم مخالفم و دوستان را دعوت می‌کنم به جای پاسخ احساسی‌ که فقط شامل حمله به شخصیت و فرد مهاجرانی است، تمرین کنند کمی‌ هم وقت صرف کنند برای نقد حرف‌های او و پاسخ دادن منطقی‌ همراه با عدله و برهان.

واقعا زشت است برای ما مدعیان آزادی که هیچ کدام از پاسخ‌های ما به مهاجرانی شامل پاسخ به حرف او و نقد به حرف او نیست و تمام پاسخ‌ها معطوف به توهین به مهاجرانی، برچسب زدن (عامل رژیم، مزدور، سر سپرده، بوی کباب به مشامش خورده، و غیره)، و مسخره کردنش است.

شهروندی که به دزدیدن رئیس جمهور منتخبش اعتراض نکند، چرا باید دموکراسی داشته باشد؟

راستش را بخواهید من در مورد ۲۵ بهمن و ۱ اسفند سکوت کردم. ولی‌ فردا فرق می‌کند. رئیس جمهور منتخب من را دزدیدند، زندانی کردند، و حتا جواب پس نمیدهند. از این توهین بیشتر؟ من اگر نتوانم از کسی‌ که بهش رای دادم و منتخب من هست دفاع کنم، چرا باید دموکراسی و رئیس جمهور منتخب داشته باشم؟ چرا اصلا لیاقت من باید کسی‌ غیر از علی‌ خامنه‌ای باشد؟ من فردا اول برای خودم و بعد برای میر حسین و کروبی اعتراض می‌کنم. چون به خودم و به رای که دادم احترام می‌گذارم. اگر من به خودم احترام نگذرم، چرا حکومت به من احترام بگذرد؟ فردا روز بزرگی‌ است برای تمرین احترام به حقوق شهروندی خودمان. اگر واقعا برای خود و رای خود احترام قایل هستیم، نباید در مقابل این بی‌ احترامی سکوت کنیم.

عدم درخواست برگزاری تجمعات ۲۲ خرداد در شهر‌های دیگر ایران اشتباه محض است

اگر در شهرستانها اعتراضی نباشد، هم حکومت میتواند نیروهای سرکوب خود را راهی‌ تهران کند و هم جنبش سبز نمی‌تواند در شهرستان‌ها طرفداران بیشتری پیدا کند. برگزاری تجمعات ۲۲ خرداد در شهرستان‌ها به همراه کردن مردم شهر‌های مختلف ایران با جنبش و نشان دادن اینکه جنبش متعلق به سراسر ایران است کمک می‌کند. لازم است دوستان در این زمینه اطلاع رسانی کنند و در سراسر ایران امکان همراهی مردم با جنبش سبز فراهم شود.

سؤالی از عزت الله سحابی عزیز

بنده مطمئنم شما و دوستان ملی‌ مذهبی‌ هیچ قصدی جز سربلندی ایران ندارید. آنچه متوجه نمیشوم و خواستار راهنمایی‌ و توضیح شما هستم این است:

حکومت با توافق با خارج می‌خواهد حمایت خارج از خود را زیاد کند و حداقل می‌داند اگر با خارج سر مسائل هسته‌ای به توافق برسد، آنها در قبال مسائل حقوق بشر سکوت میکنند. در عوض، جمهوری اسلامی با قدرت تمام به سرکوب مخالفان خواهد پرداخت. من سوالم این است: اگر نتیجه توافق با خارج این باشد که حکومت بدون نگرانی از اعتراض خارج، اول به بازداشت (و یا خدای نکرده کشتن) موسوی و بعد به سرکوب وحشیانه مردم اقدام کند، آیا باز هم این توافق برای ایران خوب است؟ در واقع می‌خواهم بدانم اگر نتیجه رفع تحریم و سازش با غرب، سرکوب بیرحمانه جنبش سبز باشد، آیا این به نفع ایران است؟ یا فشار خارجی‌ در این شرایط که دست حکومت را می‌بندد و جلوی حرکت افراطی را می‌گیرد و اجازه رشد آرام و منطقی‌ جنبش سبز را میدهد (هر چند نتیجه ش در کوتاه مدت فشار اقتصادی بیشتر بر مردم باشد)، بهتر است؟

در پایان این را عرض کنم که بنده هم مثل شما نگران نابودی ایران هستم. خواهش می‌کنم راهنمایی‌ کنید. این سوال برای خیلی‌ از ایرانیها مطرح است.

آقای خامنه‌ای این هم نتیجه نداشتن دولت مردمی: مجبور شدی جام زهر هسته‌ای را با حقارت بنوشی

این همه شعار، داد، بیداد، فحش، آخرش چه شد؟ مجبور شدی کوتاه بیایی...چون میدانستی دنیا این بار شوخی‌ ندارد. دنیا این بار آماده است که حکومت تو را با تحریم خود فلج کند. تو هم برای چند صباح حکومت بیشتر، به طرفداران خودت خیانت کردی. مگر نمیگفتین کوتاه نمیایید؟ پس چه شد؟ مگر این قطعنامه‌ها کاغذ پاره نبود؟ پس چه شد؟ حالا از فردا زور بزن با دروغ بگو ما پیروز شدیم ولی‌ این را بدان که اگر موسوی رئیس جمهور بود، خیلی‌ راحت تر میتوانستی سر این برنامه هسته‌ای لعنتی با خارج مذاکره کنی‌ چون دولت حمایت مردمی داشت. حیف این همه هزینه که ۵ سال مملکت کرد برای لج بازی شما.

پیشنهاد: همه اسم فیسبوک خود را بگذاریم فرزاد کمانگر

من هم مثل فرزاد کمانگر فکر می‌کنم پس اسم فیسبوک خود را می‌کنم فرزاد کمانگر. دنیا در مقابل قتل شهروند بیگناه سکوت کرده است. ما باید دوستان داخل و خارج خود را از جنایت دیروز آگاه کنیم. بیایید همه اسم فیسبوک خود را بکنیم فرزاد کمانگر. هم به دنیا میگوییم که ما هم مثل فرزاد کمانگر فکر می‌کنیم هم هر کس از ما پرسید چرا اسم خود را عوض کردیم، توضیح میدهیم که جنایت شده و خبر گزریهأ سکوت کرده اند. این موج میتواند همانند موج حمایت اینترنت از مجید توکلی فشار فزاینده‌ای به حکومت بیاورد.