تاحالا فکر کرده اید چرا عراق بلافاصله بعد از انقلاب که بهترین فرصت بود به ایران حمله نکرد؟ دلایلش ساده است: چون صدام به فکر حمله به ایران نبود.
اما اشغال سفارت آمریکا در ایران، غرور آمریکا را در دنیا خرد کرد. آمریکا به عنوان ابر قدرت جهانی باید درسی به کشور ضعیفی مثل ایران که به او بی احترامی کرده بود و خط قرمز را زیر پا گذشته بود میداد. وگرنه کشور‌های دیگر هم شاید هوس میکردند منافع آمریکا را به خطر بیاندازند و آمریکا را در دنیا تحقیر کنند. پس لازم بود ایران تنبیه شود. سخت‌ترین تنبیه هم نابود کردن تمام تاسیسات زیر بنایی آن کشور و کشتن جمعیت زیادی از مردم آن بود. صدام هم راحت‌ترین وسیله برای رسیدن به این مقصود بود. آمریکا با شناخت از قدرت طلبی صدام او را تشویق به حمله به ایران کرد و با آغاز حمله، شروع به انتقام گرفتن و نابود کردن کشور ما کرد.
و ما هنوز بعد از ۳۰ سال هنوز تقاص احساسات و اشتباهات یک گروه دانشجوی ۲۰ ساله تند رو را میدهیم که با زیر پا گذاشتن قوانین بین المللی، باعث ایجاد این همه مشکل برای مملکت ما شدند. ما تا همین امروز داریم تقاص اشغال سفارت آمریکا را میدهیم. امیدوارم رهبران اشغال سفارت آمریکا امروز این شهامت را داشته باشند که بیایند جلو و به مردم بگویند مملکت چه آسیبی بر سر داستان گروگانگیری دید. باشد این درسی شود برای ما مردم ایران که کاری بر خلاف عرف بین مللی نکنیم.
