در اعتراضات ۱۸ تیر امسال، ۹ نقطه در تهران محل تجمع مشخص شد. دلیل اصلی هم این بود که ما میخواستیم نیروهای حکومتی را پراکنده بکنیم تا نتوانند با ما مقابل بکنند. ولی این پراکندگی هم شامل حال ما شد و سرکوب را برای حکومتیها راحت تر کرد. به نظر من بیشتر از ۲ یا حداکثر ۳ نقطه تجمع نباید مشخص شود به این دلایل:
۱) حکومتیها با بی سیم خیلی سریع خبر دار میشوند کدام نقطه شلوغ تره و با موتور خیلی سریع نیروهای سرکوب را انتقال میدهند به منطقهای که شلوغ تر باشه. در حالی که ما حتا موبایلمون خوب کار نمیکنه و امکان انتقال به جایی که مردم دارن کتک میخورن نداریم.
۲) اگر من بخواهم بروم راه پیمایی و هنوز ترس در وجودم باشه، اگر ببینم یه جایی ۱۰۰۰ نفر هستند، بیشتر اطمینان به نفس دارم که به جمعیت بپیوندم تا موقعی که بروم جایی ببینم فقط ۲۰۰ نفر هستند.تجمع در یک نقطه باعث میشه جمعیت ما بیشتر به چشم بیاد و مردم راحت تر به تجمیت بپیوندند.
۳) ما ۲ تا نیرو داریم: یک نیرو شخصی، دو نیرو گروهی. وقتی پراکنده باشیم، کمتر از نیرو گروهی استفاده میکنیم. شما اگر کلیپهای یوتیوب رو نگاه کنید، تنها در مواقعی بسیجیها پا به فرار گذاشتند که جمعیت زیادی بهشون هجوم آوردند.
۴) برایحکومت سرکوب ۱۰ جا با ۱ جا از نفر نیرو مورد نیاز خیلی شاید فرقی نکند. اگر به ازای هر ۱۰ نفر، یه بسیجی باشه، خوب یه جایی که تجمع ۱۰۰۰۰ نفری باشه، ۱۰۰۰ بسیجی هست. جایی هم که ۱۰۰۰ نفر باشه، ۱۰۰ تا بسیجی هست. بقیه میرن جاهای دیگه مراقبت میکنن. ولی فرق اینه که الان اینا کارشون راحت تر شده چون توانستند ما را پراکنده نگاه دارند.
در پایان، من پیشنهاد میکنم که دوستان برای تجمعات در شهرهای بزرگ بیشتر از ۲ ۳ جا معرفی نکنند.برای مقابله با تمرکز بسیجیها ۲ نقطه تجمع کافیست. در شهرهأی کوچک هم اگر واقعا بیشتر از ۱ جا باشه، اینقدر جمعیت تجمع کم خواهد بود که اصلا تجمع برگزار نخواهد شد. لطفا اگه نظراتی دارید اینجا بیان بکنید.
No comments:
Post a Comment